Het zit er weer op. Een ruime week op pad geweest in de
Dolomieten. Zeer mooie wandelingen gemaakt (en vrij pittige) en vreemd weer gehad. De eerste dagen sneeuw (tot 35 cm!) en de laatste dagen bijna 20 graden. En dat in een weekje... En heerlijk geslapen in
Gasthof Al Bagn, een herberg die B&B-achtig aandoet en waar we ons goed thuisvoelden tussen de andere gasten (italianen en duitsers). Wij komen daar zeker terug!
Tsja, het is 5 september. Je gaat naar het zuiden van de Alpen en je verwacht een beetje koud weer. Gaat het sneeuwen... En niet zo'n klein beetje ook. Het lokale krantje "Dolomiten, Tagblatt der Südtiroler" heeft het de dag erna uitgebreid over de ruim 35 cm die achteraf blijkt te zijn gevallen. Ons verbaast die hoeveelheid niet. Het doel van die dag, de Heilerkreutzhutte, hebben we niet gehaald. We zijn op een gegeven moment maar omgekeerd. Het ging steeds harder sneeuwen en waaien. Koud. Maar veel sneeuw geeft ook mooie uitzichten, ook al vriezen je oren er bijna vanaf.
De overnachtingsplek Al Bagn, tegen de bossen aan met geweldig uitzicht en een kabbelend beekje dat er vlak langs stroomt. De historie van het gebouw (oud kuuroord), de eigen (!) kapel in de "voortuin" en de afgelegen ligging maakten het idyllische plaatje compleet.
Nieuw in de uitzicht Top-10: het uitzicht vanaf de bergkam Crusc de Rit. Hier paste maar één woord bij: Wauw. Minstens een half uur hebben we hier op een bankje om ons heen zitten kijken...
Veel vlinders gezien, vanaf de lokaal zeer veel voorkomende
grote erebia, tot verschillende soorten blauwtjes, de gele luzernevlinder, de gehakkelde aurelia, bovenstaande atalanta en als grote klapper: een
rouwmantel! Helaas was die weg voordat ik mijn fototoestel had kunnen trekken. Maar wat is dat beest groot en mooi.
Bij wat warmer weer komen gelijk uit allerlei hoeken hagedisjes tevoorschijn om zich op te warmen op de rotsen.
Een plantje die we de hele tijd tegenkwamen de zilverdistel. Aparte plant: hoe hoger de luchtvochtigheid, hoe meer het zijn bloemblaadjes gesloten houdt.
Het beekje langs Al Bagn zorgt voor veel stroomversnellingen en mooie uitprobeersels.
Tsja, het is 5 september. Je gaat naar het zuiden van de Alpen en je verwacht een beetje koud weer. Gaat het sneeuwen... En niet zo'n klein beetje ook. Het lokale krantje "Dolomiten, Tagblatt der Südtiroler" heeft het de dag erna uitgebreid over de ruim 35 cm die achteraf blijkt te zijn gevallen. Ons verbaast die hoeveelheid niet. Het doel van die dag, de Heilerkreutzhutte, hebben we niet gehaald. We zijn op een gegeven moment maar omgekeerd. Het ging steeds harder sneeuwen en waaien. Koud. Maar veel sneeuw geeft ook mooie uitzichten, ook al vriezen je oren er bijna vanaf. 
De overnachtingsplek Al Bagn, tegen de bossen aan met geweldig uitzicht en een kabbelend beekje dat er vlak langs stroomt. De historie van het gebouw (oud kuuroord), de eigen (!) kapel in de "voortuin" en de afgelegen ligging maakten het idyllische plaatje compleet.
Nieuw in de uitzicht Top-10: het uitzicht vanaf de bergkam Crusc de Rit. Hier paste maar één woord bij: Wauw. Minstens een half uur hebben we hier op een bankje om ons heen zitten kijken... 
Veel vlinders gezien, vanaf de lokaal zeer veel voorkomende grote erebia, tot verschillende soorten blauwtjes, de gele luzernevlinder, de gehakkelde aurelia, bovenstaande atalanta en als grote klapper: een rouwmantel! Helaas was die weg voordat ik mijn fototoestel had kunnen trekken. Maar wat is dat beest groot en mooi.
Bij wat warmer weer komen gelijk uit allerlei hoeken hagedisjes tevoorschijn om zich op te warmen op de rotsen.
Een plantje die we de hele tijd tegenkwamen de zilverdistel. Aparte plant: hoe hoger de luchtvochtigheid, hoe meer het zijn bloemblaadjes gesloten houdt. 
Het beekje langs Al Bagn zorgt voor veel stroomversnellingen en mooie uitprobeersels.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten