Inmiddels is de camera zo veel gebruikt, dat de knopjes het niet meer zo goed doen... En dat het fototoestel steeds slechter reageert... Erg jammer, want heb er veel leuke momenten mee vast kunnen leggen.
Maar ook tijd om (voordat de camera helemaal kapot gaat) na te denken over wat de volgende stap moest gaan worden. Weer een hybride (superzoom) camera of toch eindelijk de stap naar de digitale spiegelreflex?
Na lang beraad de knoop doorgehakt: een nieuwe hybride werd het, en wel de Panasonic Lumix FZ 100. Hele naam, maar het was vooral de allernieuwste uitvoering van mijn oude beestje (Panasonic Lumix FZ 7), waar ik immers zo blij mee was. En de nieuwe had 24x optische zoom (ipv 12), een kantelbaar scherm (handig voor macro!) en zo nog wat meer nieuwe snufjes.
De camera werd gisterochtend in huis gehaald. En binnen een uur wist ik het: dit was niet de camera die ik wilde. Ik wilde meer: makkelijker zelf diafragma en sluitertijd instellen, snellere reacties, meer mogelijkheden. Eigenlijk was het duidelijk: ik wilde een spiegelreflex. Gelijk terug naar de winkel, waar gelukkig heel coulant werd gedaan en de camera zonder problemen werd omgeruild (pluim voor DigitalStreet!).
Sinds vandaag in huis: de Nikon d5000, met een mooie sigma zoomlens van 18-125mm. Want je moet toch ergens beginnen :-)
Op zolder lag nog mijn oude analoge spiegelreflex (Nikon F501, oudje) en de lenzen blijken op de nieuwe camera te passen (een vaste 50mm lens en een 75-300mm zoomlens), alleen moet je ze dan handmatig scherpstellen. Maar in elk geval kan ik voorlopig vooruit en weer verder sparen.
De eerste foto's zijn bemoedigend, morgen trek ik uitgebreid het dorp in om verder te oefenen!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten