Een mooie lentedag nodigt uit om erop uit te trekken. Nieuwe NS-wandelingen zijn dan altijd welkom. Vooral als ze van Bilthoven naar Utrecht lopen. Even de trein in, het boekje in de hand en lopen maar.
Al snel komen we op het Landgoed De Leijen waar we en-passant de Verloren Kerkhof terugvinden. We gaan maar detective worden, onlangs vonden we immers het Verloren Dorp terug.
Landgoed Beukenburg toont ons meer beukenlanen en gemengd bos. Ook de eerste ontwaakte eekhoorn wordt gespot. Langs een manege en een dierenpension vervolgen wij de weg. Een flink rokende familie zonder tempo wordt vlug ingehaald en algauw passeren wij het gehucht Groenekan en een spoorweg. Hee, er staat een trein, maar de bomen zijn omhoog. Huh? Na een paar minuten wachten blijkt de trein te wachten op een inhaler en gaan de bomen wél omlaag. Om vervolgens 4 treinen lang dicht te blijven.
Bij de Hooge Kampse Plas worden de boterhammen genuttigd tijdens een mooie pauze op een houten vlotje. Het boekje rept al snel over Fort Voordorp, kazematten (het juiste Nederlandse woord voor bunkers) en Park Bloeyendaal waar het enigzins een gepuzzel is om de goede weg te vinden, mede door de enorme lappen tekst omschrijvingen. Bruggetje hier, bruggetje daar, enkele futen met jonkies en een viaduct later komen wij Utrecht binnen via de beste wijken die er zijn. Geen wonder dat de burgemeester hier woont, we lopen langs de ambtwoning.
Bij de Maliebaan wordt een citroenvlinder gespot en het Spoorwegmuseum. Het onderwerp komt op de Sterrenwacht terecht die wij zodadelijk passeren. R. heeft hier tijdens zijn studie sterrenkunde veel tijd doorgebracht en zou het graag willen laten zien. Alsof de duivel ermee speelt blijkt er een open dag te zijn. Een dartelende R. geeft een tour langs de bibliotheek, koepel en collegezaal. En verbaast zich zelf over de onlangs uitgegraven 16de eeuwse gewelfen.
In het centrum nog genoten van een terrasje en een Tompouce-ijsje die vooral naar chemische E-nummertjes smaakt.
En 3-1-1? Dat is de score van het struikelen. Ik lig 3x bijna met mijn snoet op de grond, R. 1x en een voorbijrennende renner ook 1x.
Sinds een tijdje volg ik een vogelcursus van het IVN. Telkens een donderdagavond theorie/geluiden en dan zaterdag op pad in verschillende gebieden. Vandaag was het bos aan de beurt, uiteraard de Duivelsberg en omgeving.
Roodborstjes zijn altijd leuk om te zien.
Een mannetje zwarte specht, zie ook de lange rode streep op zijn voorhoofd.
Het vrouwtje zwarte specht, met de veel kortere rode streep op het voorhoofd.
